Προσευχές Μεγάλης Εβδομάδας 2020 "Μένοντας σπίτι"

ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ 2020

«ΜΕΝΟΝΤΑΣ ΣΠΙΤΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

Κυριακή του Πάθους του Κυρίου

Σύμβολο: Ας βάλουμε στο σπίτι μας ένα κλαδί (π.χ. ελιάς) για να μας θυμίζει τα κλαδιά των δέντρων που έκοψε ο λαός για να κάνει γιορτή στον Ιησού.

Ο μεγαλύτερος της οικογένειας:

Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.

Αντίφωνο (Μτ 21, 9)

Ωσαννά στον Υιό του Δαυίδ!

Ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα του Κυρίου:

Ω βασιλέα του Ισραήλ!

Ωσαννά εν τοις υψίστοις!

Ας ακούσουμε το Λόγο του Θεού από το κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο (21,6-9)

Πήγαν λοιπόν οι μαθητές και έκαναν όπως τους πρόσταξε ο Ιησούς. Έφεραν την όνο και το πουλάρι και έβαλαν επάνω τα ενδύματά τους, και ο Ιησούς κάθισε επάνω του. Οι περισσότεροι από το πλήθος έστρωσαν τα ενδύματά τους στο δρόμο, ενώ άλλοι έκοβαν κλαδιά από τα δένδρα και τα έστρωναν στο δρόμο. Τα δε πλήθη που προπορεύονταν και εκείνα που ακολουθούσαν φώναζαν και έλεγαν: «Ωσαννά στον Υιό του Δαβίδ. Ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα του Κυρίου. Ωσαννά εν τοις υψίστοις».

Και όταν εισήλθε στα Ιεροσόλυμα, συνταράχτηκε όλη η πόλη και έλεγαν: «Ποιος είναι αυτός;». Και τα πλήθη απαντούσαν: «Αυτός είναι ο Ιησούς, ο προφήτης από τη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας».

          Λόγος του Κυρίου.   

Σύντομος στοχασμός

Με την Κυριακή των Βαΐων ξεκινά η Μεγάλη Εβδομάδα, κατά την οποία τελούμε το Πάσχα του Κυρίου αλλά και το δικό μας. Ο Ιησούς κάνει την επίσημη είσοδό του στην Ιερουσαλήμ. Τον υποδέχεται το πλήθος αναφωνώντας τον χαρούμενο ύμνο των τέκνων των Εβραίων. Στην Ιερουσαλήμ εκπληρώνεται ο Λόγος του Κυρίου. Ο Ιησούς, ο Υιός του Θεού και αδελφός μας, θα σταυρωθεί για τις αμαρτίες μας και θα αναστηθεί την τρίτη ημέρα. Αυτή η Κυριακή μας θυμίζει τα πάθη και τη νίκη του Κυρίου πάνω στον θάνατο. Η θυσία του μας άνοιξε το δρόμο για να αγκαλιάσουμε το Θεό και Πατέρα μας, ξανά και για πάντα. Το σημείο της ελιάς και των βαΐων συμβολίζουν την νίκη του Κυρίου και την χαρά του Πάσχα.

Ας ακούσουμε το Λόγο του Θεού από το βιβλίο του προφήτη Ησαΐα (50,4-7)

Ο Κύριος, ο Θεός, μου έδωσε γλώσσα λόγια, για να ξέρω να στηρίξω με το λόγο τον κουρασμένο. Διεγείρει το πρωί, το πρωί διεγείρει το αυτί μου για να ακούω σαν μαθητής. Ο Κύριος, ο Θεός, μου άνοιξε το αυτί, και εγώ δεν επαναστάτησα, δεν στράφηκα προς τα πίσω. Έδωσα τα νώτα μου σ’ αυτούς που με μαστιγώνουν και τις σιαγόνες μου σ’ αυτούς που μαδούν τη γενειάδα μου, δεν έκρυψα το πρόσωπό μου από βρισιές και φτυσίματα.

Ο Κύριος, ο Θεός, είναι βοηθός μου, γι’ αυτό δεν ταράχτηκα, γι’ αυτό έκανα το πρόσωπό μου σαν σκληρή πέτρα, και ξέρω ότι δεν θα ντροπιαστώ.

Λόγος του Κυρίου.

† Πάθος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού κατά Ματθαίο (26,14 - 27,66)

Α - Τον καιρό εκείνο ο Ιησούς στάθηκε ενώπιον του ηγεμόνα. Και ο ηγεμόνας τον ρώτησε, λέγοντας:

Λ - «Εσύ είσαι ο βασιλιάς των Ιουδαίων;»

Α - Ο δε Ιησούς είπε:

+ - «Εσύ το λες».

Α - Και ενώ τον κατηγορούσαν οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι, σε τίποτα δεν απαντούσε. Τότε του λέει ο Πιλάτος:

Λ - «Δεν ακούς πόσα μαρτυρούν εναντίον σου;»

Α - Και δεν του απάντησε ούτε μια λέξη, ώστε ο ηγεμόνας να θαυμάζει πολύ. Κατά την εορτή συνήθιζε ο ηγεμόνας να ελευθερώνει ένα φυλακισμένο, για χάρη του λαού, όποιον ήθελαν. Κρατούσαν τότε ένα γνωστό φυλακισμένο, που λεγόταν Βαραββάς. Ενώ λοιπόν όλοι αυτοί ήταν συγκεντρωμένοι, τους είπε ο Πιλάτος:

Λ - «Ποιον θέλετε να σας ελευθερώσω; Τον Βαραββά ή τον Ιησού, τον λεγόμενο Χριστό;»

Α - Πράγματι γνώριζε ότι από φθόνο τον είχαν παραδώσει. Και ενώ αυτός καθόταν στο βήμα, η γυναίκα του έστειλε να του πουν:

Λ - «Μην αναμειχθείς σε τίποτα σχετικά με αυτόν τον δίκαιο, διότι πολλά υπέφερα σήμερα στο όνειρό μου εξαιτίας του».

Α - Οι δε αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι έπεισαν το πλήθος να ζητήσουν τον Βαραββά, ενώ τον Ιησού να τον θανατώσουν.

Απαντώντας ο ηγεμόνας, τους είπε:

Λ - «Ποιον από τους δυο θέλετε να σας ελευθερώσω;»

Α - Εκείνοι είπαν:

Λ - «Τον Βαραββά!».

Α - Τους λέει ο Πιλάτος:

Λ - «Τι να κάνω τον Ιησού, τον αποκαλούμενο Χριστό;»

Α - Απάντησαν όλοι:

Λ - «Να σταυρωθεί!».

Α - Και εκείνος είπε:

Λ - «Τι κακό έκανε;»

Α - Αλλά εκείνοι φώναζαν ακόμη περισσότερο λέγοντας:

Λ - «Να σταυρωθεί!».

Α - Βλέποντας ο Πιλάτος ότι τίποτα δεν ωφελεί, αλλά μάλλον γίνεται θόρυβος, πήρε νερό και έπλυνε τα χέρια του μπροστά στο πλήθος, λέγοντας:

Λ - «Είμαι αθώος από το αίμα αυτού του δίκαιου. Η ευθύνη είναι δική σας!».

Α - Και όλος ο λαός απάντησε και είπε:

Λ - «Το αίμα του ας πέσει επάνω μας και επάνω στα τέκνα μας».

Α - Τότε τους άφησε ελεύθερο τον Βαραββά, ενώ τον Ιησού, αφού τον μαστίγωσε, τον παρέδωσε για να σταυρωθεί. Τότε οι στρατιώτες του ηγεμόνα παρέλαβαν τον Ιησού και συγκέντρωσαν στο πραιτόριο όλη τη φρουρά. Του έβγαλαν τα ιμάτια και τον έντυσαν με κόκκινη χλαμύδα, και αφού έπλεξαν στεφάνι από αγκάθια, το έβαλαν επάνω στην κεφαλή του και του έδωσαν ένα καλάμι στο δεξί του χέρι και, γονατίζοντας ενώπιόν του, τον ενέπαιζαν, λέγοντας:

Λ - «Χαίρε, βασιλιά των Ιουδαίων».

Α - Και αφού τον έφτυσαν, πήραν το καλάμι και τον χτυπούσαν στην κεφαλή. Και αφού τον ενέπαιξαν, τον έγδυσαν από τη χλαμύδα και τον έντυσαν με τα ιμάτιά του και τον οδήγησαν για να τον σταυρώσουν.

Βγαίνοντας έξω, βρήκαν κάποιον άνθρωπο Κυρηναίο, που τον έλεγαν Σίμωνα. Αυτόν αγγάρεψαν για να σηκώσει το σταυρό του. Και όταν έφθασαν στον τόπο που ονομαζόταν Γολγοθάς, που σημαίνει «Τόπος Κρανίου», του έδωσαν να πιει κρασί αναμειγμένο με χολή, αλλά όταν το γεύθηκε, δεν ήθελε να πιει. Όταν τον σταύρωσαν, μοίρασαν τα ιμάτιά του ρίχνοντας κλήρο, και κάθισαν εκεί και τον φύλαγαν. Επάνω από την κεφαλή του τοποθέτησαν γραμμένη την αιτία της καταδίκης του: «Αυτός είναι ο Ιησούς, ο βασιλιάς των Ιουδαίων». Τότε σταύρωσαν μαζί του και δυο ληστές, ένα από τα δεξιά και ένα από τα αριστερά. Οι περαστικοί τον βλασφημούσαν κουνώντας τις κεφαλές τους και λέγοντας:

Λ - «Εσύ που γκρεμίζεις το ναό και σε τρεις ημέρες τον οικοδομείς, σώσε τον εαυτό σου! Αν είσαι Υιός του Θεού, κατέβα από το σταυρό».

Α - Με παρόμοιο τρόπο και οι αρχιερείς, μαζί με τους γραμματείς και τους πρεσβύτερους, τον περιέπαιζαν, λέγοντας:

Λ - «Άλλους έσωσε, τον εαυτό του δεν δύναται να σώσει. Αν είναι βασιλιάς του Ισραήλ, ας κατέβει τώρα από το σταυρό, και θα πιστέψουμε σ’ αυτόν. Έδειξε εμπιστοσύνη στο Θεό! Ας τον ελευθερώσει τώρα, αν τον θέλει. Είπε πράγματι: “Είμαι Υιός Θεού”».

Α - Το ίδιο και οι ληστές, που είχαν σταυρωθεί μαζί του, τον χλεύαζαν.

Από την έκτη ώρα έγινε σκοτάδι επάνω σε όλη τη γη, μέχρι την ένατη ώρα. Και κατά την ένατη ώρα, φώναξε ο Ιησούς με δυνατή φωνή:

+ - «Ηλί Ηλί λεμά σαβαχθανί»,

Α - Που σημαίνει:

+ - «Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες;»

Α - Κάποιοι από τους παρόντες, όταν το άκουσαν, έλεγαν:

Λ - «Αυτός φωνάζει τον Ηλία!».

Α - Και αμέσως ένας από αυτούς έτρεξε και πήρε ένα σφουγγάρι, το γέμισε με ξύδι και, βάζοντάς το επάνω σ’ ένα καλάμι, του έδωσε να πιει. Οι άλλοι έλεγαν:

Λ - «Άφησε να δούμε εάν θα έλθει ο Ηλίας να τον σώσει!».

Α - Και ο Ιησούς αφού φώναξε πάλι με δυνατή φωνή, παρέδωσε το πνεύμα.

Όλοι γονατίζουν για λίγο

Α - Και τότε το καταπέτασμα του ναού σκίστηκε στα δύο, από επάνω έως κάτω, και η γη σείστηκε και σκίστηκαν οι πέτρες, και τα μνήματα άνοιξαν και πολλά σώματα των κεκοιμημένων αγίων αναστήθηκαν και βγήκαν από τα μνήματα και μετά την Ανάστασή του εισήλθαν στην αγία πόλη και εμφανίστηκαν σε πολλούς. Ο δε εκατόνταρχος, και όσοι μαζί του φύλαγαν τον Ιησού, όταν είδαν το σεισμό και όσα συνέβησαν, φοβήθηκαν πολύ και έλεγαν:

Λ - «Αληθινά, αυτός ήταν Υιός Θεού!».

Λόγος του Κυρίου

Δεήσεις των Πιστών

Αδελφοί αγαπητοί,

Αυτή την περίοδο των Αγίων Παθών,

κατά την οποία ο Ιησούς Χριστός πρόσφερε στον Πατέρα του δεήσεις και ικεσίες με δυνατή κραυγή και δάκρυα, ας παρακαλέσουμε ταπεινά τον Θεό ώστε, χάρη στην υπακοή του Υιού του, να εισακούσει τις ικεσίες μας, λέγοντας:

Εισάκουσέ μας, Κύριε.

1.      Για τη Νύμφη του Χριστού Εκκλησία, ώστε αυτή την περίοδο των Αγίων Παθών να εξαγνισθεί πλήρως με το αίμα του Λυτρωτή της, ας παρακαλέσουμε τον Κύριο.

2.     Για να βαίνουν τα πάντα στον κόσμο ειρηνικά χάρη στη σταυρική θυσία του Χριστού, ας παρακαλέσουμε τον Κύριο.

3.     Για να δίνει δύναμη και υπομονή σε όσους συμμετέχουν με την ασθένεια και το μόχθο στα Άγια Πάθη του Χριστού, ας παρακαλέσουμε τον Κύριο.

4.    Για όσους υποφέρουν από τις συνέπειες της παρούσας πανδημίας, ώστε να χορηγήσει ο Θεός Πατέρας υγεία στους ασθενείς, δύναμη στο υγειονομικό προσωπικό, ενίσχυση στις οικογένειες και σωτηρία σε όλα τα αποβιώσαντα θύματα, ας παρακαλέσουμε τον Κύριο.

5.     Για να οδηγηθούμε όλοι, χάρη στα Άγια Πάθη και τον Σταυρό του Κυρίου στη δόξα της Αναστάσεως, ας παρακαλέσουμε τον Κύριο.

Στήριξε, Κύριε, το λαό σου ο οποίος σε ικετεύει,

ώστε, ό,τι δεν τολμά να ζητήσει με τη δική του πίστη,

να το αποκτήσει χάρη στα Πάθη του Υιού σου,

ο οποίος ζει και βασιλεύει στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Όλοι προσεύχονται το «Πάτερ ημών» 

Ο μεγαλύτερος της οικογένειας:

Παντοδύναμε και αιώνιε Θεέ,

εσύ ο οποίος, για να δώσεις στην ανθρωπότητα

παράδειγμα ταπεινοσύνης,

θέλησες να ενσαρκωθεί ο Σωτήρας μας

και να υποστεί τον σταυρικό θάνατο,

χορήγησέ μας, σε παρακαλούμε, τη χάρη

η οικογένειά μας να μελετά πάντοτε

τα διδάγματα της υπομονής του

και να γίνουμε κοινωνοί

στην Ανάστασή του Ιησού Χριστού, του Υιού σου,

ο οποίος είναι Θεός, και μαζί με εσένα και το Άγιο Πνεύμα

ζει και βασιλεύει στους αιώνες των αιώνων.  Αμήν.

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ

στο Δείπνο του Κυρίου

Εορτάζουμε τον Μυστικό Δείπνο κατά τη διάρκεια του οποίου ο Ιησούς ίδρυσε τη Θεία Ευχαριστία και την Ιεροσύνη. Ας προσευχηθούμε για τους ιερείς μας, και για να μας στείλει ο Θεός καλούς και άγιους ιερείς.

Πάνω στον οικογενειακό βωμό μας, τοποθετούμε στο κέντρο του το ψωμί και το κρασί, κεντρικά σημεία αυτής της ημέρας καθώς και την Αγία Γραφή.

Ο μεγαλύτερος της οικογένειας:

Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.

Ας ακούσουμε το Λόγο του Θεού από την πρώτη επιστολή του Αποστόλου Παύλου προς τους Κορινθίους (11,23-26)

Αδελφοί, εγώ παρέλαβα από τον Κύριο ό,τι και σας παρέδωσα: ότι ο Κύριος Ιησούς, τη νύχτα κατά την οποία παραδινόταν, πήρε τον άρτο και, αφού ευχαρίστησε, τον τεμάχισε και είπε: «Αυτό είναι το σώμα μου, που δίνεται για σας. Αυτό να κάνετε στην ανάμνησή μου». Επίσης, μετά το δείπνο, πήρε και το ποτήριο λέγοντας: «Το ποτήριο αυτό είναι η νέα διαθήκη στο αίμα μου. Αυτό να κάνετε, όσες φορές πίνετε, στην ανάμνησή μου». Πράγματι, κάθε φορά που θα τρώτε αυτό τον άρτο και θα πίνετε αυτό το ποτήριο, αναγγέλλετε το θάνατο του Κυρίου, έως ότου έλθει.

Λόγος του Κυρίου.

Προκείμενο Ευαγγελίου Ιω 13,34

Σας δίνω νέα εντολή: να αγαπάτε ο ένας τον άλλο.

Όπως εγώ σας αγάπησα, και εσείς να αγαπάτε ο ένας τον άλλο.

† Ας ακούσουμε το Λόγο του Θεού από το κατά Ιωάννη Άγιο Ευαγγέλιο (13,1-15)

Πριν από την εορτή του Πάσχα, επειδή ο Ιησούς γνώριζε ότι έφθασε η ώρα για να περάσει από τον κόσμο αυτό προς τον Πατέρα, αγάπησε τους δικούς του που βρίσκονταν στον κόσμο, τους αγάπησε ως το τέλος.

Μετά το δείπνο και ενώ ο διάβολος είχε ήδη βάλει στην καρδιά του Ιούδα, του Σίμωνα του Ισκαριώτη, να τον παραδώσει, ο Ιησούς, γνωρίζοντας ότι όλα τα έχει δώσει ο Πατέρας στα χέρια του και πως από το Θεό εξήλθε και στο Θεό πηγαίνει, σηκώνεται από το τραπέζι, βγάζει τα ιμάτιά του, και αφού πήρε μια πετσέτα, την έβαλε γύρω από τη μέση του. Μετά έβαλε νερό σε μια λεκάνη και άρχισε να πλένει τα πόδια των μαθητών και να τα σκουπίζει με την πετσέτα με την οποία ήταν περιζωσμένος.

Έρχεται, λοιπόν, στο Σίμωνα Πέτρο, και εκείνος του λέει: «Κύριε, εσύ μου πλένεις τα πόδια;» Αποκρίθηκε ο Ιησούς και του είπε: «Αυτό που εγώ κάνω, εσύ τώρα δεν το καταλαβαίνεις. Θα το καταλάβεις όμως μετά από όλα αυτά». Του λέει ο Πέτρος: «Δεν θα μου πλύνεις τα πόδια ποτέ». Του αποκρίθηκε ο Ιησούς: «Αν δεν σε πλύνω, δεν έχεις θέση μαζί μου». Του λέει ο Σίμων Πέτρος: «Κύριε, όχι μόνο τα πόδια μου αλλά και τα χέρια και την κεφαλή». Του λέει ο Ιησούς: «Αυτός που έχει κάνει λουτρό, δεν έχει ανάγκη παρά να πλύνει μόνο τα πόδια του, διότι είναι όλος καθαρός. Και εσείς είστε καθαροί, αλλά όχι όλοι». Γνώριζε, πράγματι, εκείνον που θα τον παρέδινε. Γι’ αυτό είπε: «Δεν είστε καθαροί όλοι».

Όταν, λοιπόν, έπλυνε τα πόδια τους, πήρε τα ιμάτιά του, κάθισε και πάλι στο τραπέζι και τους είπε: «Καταλάβατε τι έκανα σε σας; Εσείς με φωνάζετε “ο Διδάσκαλος” και “ο Κύριος” και καλά λέτε, διότι είμαι. Αν λοιπόν εγώ, ο Κύριος και Διδάσκαλος, σας έπλυνα τα πόδια, και εσείς οφείλετε να πλένετε τα πόδια ο ένας του άλλου. Παράδειγμα σας έδωσα ώστε όπως έκανα εγώ σε σας και εσείς να κάνετε.

Λόγος του Κυρίου.

Σύντομος στοχασμός

Η τελετή του Δείπνου του Κυρίου, ανάμνηση του τελευταίου, του πασχαλινού Δείπνου με τους μαθητές του, προκαλεί στην καρδιά μας πολλά συναισθήματα. Ο Ιησούς προσφέρεται ολοκληρωτικά, παραδίδεται στα χέρια μας, μας παραδίδει το Σώμα του και το Αίμα του για την καινή και αιώνια Διαθήκη, ως ανάμνηση του θανάτου και της Αναστάσεώς του.

Αυτό το βράδυ, την οικογένειά μας την περιβάλλει η αγάπη του Χριστού, ο οποίος πάρα πολύ επιθύμησε να φάει αυτό το Πάσχα μαζί μας. Η κυριακάτικη Θεία Ευχαριστία είναι η πηγή της εβδομαδιαίας χάρης για την οικογένεια, εκεί ακούει το Λόγο του Θεού και συμμετέχει στην τράπεζα του Ζωντανού Άρτου και Οίνου, του Σώματος και του Αίματός του.

Προσευχή ευχαριστίας για τον άρτο.

Μπορείτε  τέλος να κάνετε μια προσευχή ευχαριστίας κρατώντας ένα κομμάτι ψωμί, που κατόπιν θα μοιραστείτε μεταξύ σας. Βέβαια αυτό το ψωμί δεν θα είναι η Αγία Ευχαριστία, αλλά θα μας υπενθυμίζει αυτό που τελούμε κάθε Κυριακή στη Θεία Λειτουργία: επιθυμούμε να μοιραστούμε τον Άρτο της Ζωής.   

Ευλογημένος να είσαι Κύριε, ο Θεός,

διότι τα πάντα γεμίζεις με την ευλογία σου.

Ευχαριστούμε για το δώρο του καθημερινού άρτου που μας χορηγείς.

Ευλόγησε και σήμερα τον άρτο που θα μοιραστούμε

και ας μας υπενθυμίζει πάντοτε τον Υιό σου

τον Άρτο τον Ζωντανό και Αληθινό,

ώστε ενδυναμωμένοι από Αυτόν να ακολουθούμε το παράδειγμά του

αγαπώντας και υπηρετώντας ο ένας τον άλλο.

Αμήν.

Όλοι προσεύχονται το «Πάτερ ημών» 

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Των Αγίων Παθών του Κυρίου

Επίκεντρο της Μεγάλης Παρασκευής είναι ο σταυρός του Ιησού και η αναγγελία του Ευαγγελίου που διηγείται το πάθος και τον σταυρικό του θάνατο. Σήμερα στον οικογενειακό βωμό μας τοποθετούμε στο κέντρο έναν Εσταυρωμένο και κοντά του την Αγία Γραφή.

Ο μεγαλύτερος της οικογένειας:

Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

† Πάθος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού κατά Ιωάννη (18,1-19,42)

(+ = Χριστός, Α = Αναγνώστης, Λ = Λαός)

Α – Τον καιρό εκείνο, ο Ιησούς, βγήκε μαζί με τους μαθητές του πέρα από το χείμαρρο του Κεδρών, όπου υπήρχε ένας κήπος. Σ’ αυτόν μπήκε ο Ιησούς και οι μαθητές του. Γνώριζε αυτόν τον τόπο και ο Ιούδας που θα τον παρέδινε, επειδή συχνά πήγαινε εκεί ο Ιησούς με τους μαθητές του. Ο Ιούδας, λοιπόν, πήρε τη στρατιωτική φρουρά και υπηρέτες από τους αρχιερείς και τους φαρισαίους και πήγε εκεί με φανάρια, λαμπάδες και όπλα. Αλλά ο Ιησούς, γνωρίζοντας όλα όσα θα του συνέβαιναν, βγήκε και τους λέει:

+ - «Ποιον ζητάτε;

Α – Του αποκρίθηκαν;

Λ - «Τον Ιησού το Ναζωραίο».

Α – Τους λέει ο Ιησούς:

+ - «Εγώ Είμαι!».

Α – Στεκόταν εκεί μαζί τους και ο Ιούδας που τον παρέδινε.

Μόλις τους είπε «Εγώ Είμαι», πήγαν προς τα πίσω και έπεσαν κατά γης. Τότε τους ρώτησε πάλι:

+ - «Ποιον ζητάτε;»

Α – Και εκείνοι είπαν:

Λ - «Τον Ιησού το Ναζωραίο».

Α – Αποκρίθηκε ο Ιησούς:

+ - «Σας είπα ότι είμαι εγώ! Αν ζητάτε εμένα, αφήστε αυτούς να φύγουν».

Α – Για να εκπληρωθεί ο λόγος που είπε: «Από όσους μου έδωσες, δεν απώλεσα ούτε ένα από αυτούς». Τότε ο Σίμων Πέτρος, έχοντας ένα μαχαίρι, το τράβηξε και χτύπησε το δούλο του αρχιερέα και του έκοψε το δεξί αυτί. Και ο δούλος λεγόταν Μάλχος. Είπε τότε ο Ιησούς στον Πέτρο:

+ - «Βάλε τη μάχαιρα στη θήκη. Το ποτήρι που μου έδωσε ο Πατέρας, να μην το πιώ;».

Α – Τότε η φρουρά, και ο χιλίαρχος και οι υπηρέτες των Ιουδαίων συνέλαβαν τον Ιησού και τον έδεσαν. Και στην αρχή τον οδήγησαν στον Άννα, ο οποίος ήταν πεθερός του Καϊάφα, ο οποίος ήταν ο αρχιερέας για εκείνο το έτος. Ο Καϊάφας ήταν εκείνος που συμβούλεψε τους Ιουδαίους: «Συμφέρει να πεθάνει ένας άνθρωπος για χάρη του λαού». Ο Σίμων Πέτρος και ένας άλλος μαθητής ακολουθούσαν τον Ιησού. Ο μαθητής εκείνος ήταν γνωστός στον αρχιερέα και έτσι εισήλθε με τον Ιησού στην αυλή του αρχιερέα, ενώ ο Πέτρος στεκόταν έξω, κοντά στη θύρα. Βγήκε τότε ο άλλος μαθητής, εκείνος που ήταν γνωστός του αρχιερέα, και μίλησε στη θυρωρό και έβαλε μέσα και τον Πέτρο. Λέει τότε στον Πέτρο η δούλη, η θυρωρός:

Λ - «Μήπως είσαι και εσύ από τους μαθητές αυτού του ανθρώπου;»

Α – Λέει εκείνος:

Λ - «Δεν είμαι».

Α – Στέκονταν και οι δούλοι και οι υπηρέτες, έχοντας ανάψει φωτιά, επειδή έκανε κρύο, και ζεσταίνονταν. Μαζί τους ήταν και ο Πέτρος στεκόταν και ζεσταινόταν.

Τότε ο αρχιερέας ρώτησε τον Ιησού για τους μαθητές του και τη διδασκαλία του. Του αποκρίθηκε ο Ιησούς:

+ - «Εγώ μίλησα φανερά στον κόσμο. Εγώ δίδαξα πάντοτε στη συναγωγή και στο ναό, όπου συγκεντρώνονται όλοι οι Ιουδαίοι, και τίποτα δεν είπα στα κρυφά. Γιατί με ρωτάς; Ρώτησε αυτούς που άκουσαν τι τους είπα. Αυτοί γνωρίζουν καλά όσα εγώ είπα».

Α – Όταν είπε αυτά ο Ιησούς, ένας από τους υπηρέτες που στεκόταν κοντά, έδωσε ένα ράπισμα στον Ιησού, λέγοντας:

Λ - «Έτσι απαντάς στον αρχιερέα;»

Α – Του απάντησε ο Ιησούς:

+ - «Αν κακώς μίλησα, δείξε μου πού είναι το κακό. Αλλά αν μίλησα καλώς, γιατί με δέρνεις;»

Α – Τότε ο Άννας έστειλε τον Ιησού δεμένο στον Καϊάφα τον αρχιερέα.

Ο δε Σίμων Πέτρος στεκόταν και ζεσταινόταν. Του είπαν τότε:

Λ - «Μήπως και εσύ είσαι από τους μαθητές του;»

Α – Εκείνος αρνήθηκε και είπε:

Λ - «Δεν είμαι».

Α – Λέει τότε ένας από τους δούλους του αρχιερέα, που ήταν συγγενής εκείνου που ο Πέτρος του έκοψε το αυτί:

Λ - «Δεν σε είδα εγώ στον κήπο μαζί του;»

Α – Και πάλι, ο Πέτρος αρνήθηκε και αμέσως λάλησε ο πετεινός.

Οδηγούν τότε τον Ιησού από τον Καϊάφα στο πραιτόριο. Ήταν πρωί. Και οι Ιουδαίοι δεν μπήκαν στο πραιτόριο, για να μη μολυνθούν, και να μπορέσουν να φάνε το Πάσχα. Βγήκε έξω τότε ο Πιλάτος προς αυτούς και είπε:

Λ - «Ποια κατηγορία φέρνετε εναντίον αυτού του ανθρώπου;»

Α – Αποκρίθηκαν και του είπαν:

Λ - «Αν αυτός δεν ήταν κακοποιός, δεν θα τον παραδίναμε σε σένα».

Α – Τους είπε τότε ο Πιλάτος:

Λ - «Παραλάβετέ τον εσείς και δικάστε τον σύμφωνα με το νόμο σας».

Α – Του είπαν οι Ιουδαίοι:

Λ - «Σε μας δεν επιτρέπεται να θανατώσουμε κανένα».

Α – Για να εκπληρωθεί ο λόγος που είχε πει ο Ιησούς, φανερώνοντας με ποιο θάνατο έμελλε να πεθάνει. Ο Πιλάτος, τότε, εισήλθε πάλι στο πραιτόριο και φώναξε τον Ιησού και του είπε:

Λ - «Εσύ είσαι ο βασιλιάς των Ιουδαίων;»

Α – Αποκρίθηκε ο Ιησούς:

+ - «Αφ’ εαυτού σου το λες αυτό ή άλλοι σου το είπαν για μένα;»

Α – Αποκρίθηκε ο Πιλάτος:

Λ - «Μήπως εγώ είμαι Ιουδαίος; Το έθνος το δικό σου και οι αρχιερείς σε παρέδωσαν σε μένα. Τι έκανες;»

Α – Αποκρίθηκε ο Ιησούς:

+ - «Η βασιλεία η δική μου δεν είναι από αυτό τον κόσμο. Αν η βασιλεία μου ήταν από αυτό τον κόσμο, οι υπηρέτες μου θα αγωνίζονταν για να μην παραδοθώ στους Ιουδαίους. Τώρα όμως, η βασιλεία η δική μου δεν είναι από εδώ».

Α – Του λέει τότε ο Πιλάτος:

Λ - «Δηλαδή εσύ είσαι βασιλιάς;»

Α – Αποκρίθηκε ο Ιησούς:

+ - «Εσύ το είπες ότι εγώ είμαι βασιλιάς. Εγώ γι’ αυτό γεννήθηκα και γι’ αυτό ήλθα στον κόσμο, για να δώσω μαρτυρία για την αλήθεια. Και όποιος είναι από την αλήθεια, ακούει τη φωνή μου».

Α – Του λέει ο Πιλάτος:

Λ - «Και τι είναι αλήθεια;»

Α – Και μόλις είπε αυτό, βγήκε και πάλι έξω προς τους Ιουδαίους και τους λέει:

Λ - «Εγώ δεν βρίσκω καμιά ενοχή σ’ αυτόν. Υπάρχει συνήθεια σε σας, να σας αφήνω ελεύθερο κάποιον κατά το Πάσχα. Θέλετε, λοιπόν, να σας αφήσω ελεύθερο το βασιλιά των Ιουδαίων;»

Α – Αυτοί όμως άρχισαν πάλι να φωνάζουν και να λένε:

Λ - «Όχι αυτόν, αλλά το Βαραββά».

Α – Ο δε Βαραββάς ήταν ληστής.

Τότε ο Πιλάτος πήρε τον Ιησού και τον μαστίγωσε. Και οι στρατιώτες έπλεξαν στεφάνι από αγκάθια και το έβαλαν επάνω στην κεφαλή του, τον έντυσαν με πορφυρό μανδύα και τον πλησίαζαν και του έλεγαν:

Λ - «Χαίρε, βασιλιά των Ιουδαίων!».

Α – Και του έδιναν ραπίσματα. Και πάλι βγήκε έξω ο Πιλάτος και τους είπε:

Λ - «Κοιτάξτε, σας τον φέρνω έξω, για να γνωρίζετε ότι δεν του βρίσκω καμία ενοχή».

Α – Βγήκε ο Ιησούς έξω, φορώντας το ακάνθινο στεφάνι και τον πορφυρό μανδύα. Και ο Πιλάτος τους είπε:

Λ - «Ιδού ο άνθρωπος!»

Α – Τότε, όταν τον είδαν οι αρχιερείς και οι υπηρέτες, άρχισαν να φωνάζουν και να λένε:

Λ - «Σταύρωσέ τον, σταύρωσέ τον!»

Α – Τους λέει ο Πιλάτος:

Λ - «Παραλάβετέ τον εσείς και σταυρώστε τον. Εγώ δεν βρίσκω σ’αυτόν ενοχή».

Α – Του αποκρίθηκαν οι Ιουδαίοι:

Λ - «Εμείς έχουμε νόμο και σύμφωνα με το νόμο πρέπει να πεθάνει, διότι έκανε τον εαυτό του Υιό Θεού».

Α – Όταν ο Πιλάτος άκουσε αυτό το λόγο, μάλλον φοβήθηκε. Μπήκε πάλι στο πραιτόριο και λέει στον Ιησού:

Λ - «Από πού είσαι;»

Α – Ο δε Ιησούς δεν του έδωσε απάντηση. Του λέει τότε ο Πιλάτος:

Λ - «Σε μένα δεν μιλάς; Δεν ξέρεις ότι έχω εξουσία να σε αφήσω ελεύθερο και εξουσία έχω να σε σταυρώσω;»

Α – Του αποκρίθηκε ο Ιησούς:

+ - «Δεν θα είχες καμιά εξουσία επάνω μου, αν δεν σου είχε δοθεί άνωθεν. Γι’ αυτό, εκείνος που με παρέδωσε σε σένα έχει μεγαλύτερη αμαρτία».

Α – Από τότε ο Πιλάτος ζητούσε να τον αφήσει ελεύθερο. Αλλά οι Ιουδαίοι φώναζαν και έλεγαν:

Λ - «Αν τον αφήσεις ελεύθερο, δεν είσαι φίλος του Καίσαρα. Όποιος κάνει τον εαυτό του βασιλιά, γίνεται εχθρός του Καίσαρα».

Α – Τότε ο Πιλάτος, όταν άκουσε αυτά τα λόγια, έφερε έξω τον Ιησού και κάθισε στο βήμα, στον τόπο που λέγεται Λιθόστρωτο – στα εβραϊκά «Γαββαθά». Ήταν δε η Παρασκευή του Πάσχα, περίπου έκτη ώρα. Και λέει στους Ιουδαίους:

Λ - «Ιδού ο βασιλιάς σας!»

Α – Αλλά εκείνοι κραύγασαν:

Λ - «Άρον, άρον, σταύρωσέ τον!».

Α – Τους λέει ο Πιλάτος:

Λ - «Τον βασιλιά σας να σταυρώσω;»

Α – Αποκρίθηκαν οι αρχιερείς:

Λ - «Δεν έχουμε βασιλιά, παρά τον Καίσαρα».

Α – Τότε, λοιπόν, τον παρέδωσε σ’ αυτούς για να σταυρωθεί.

Εκείνοι πήραν τον Ιησού, και αυτός, βαστάζοντας το σταυρό του, βγήκε στον τόπο του Κρανίου, που λέγεται στα εβραϊκά «Γολγοθάς». Εκεί τον σταύρωσαν και μαζί του σταύρωσαν άλλους δύο, τον ένα δεξιά και τον άλλο αριστερά, και στη μέση τον Ιησού. Ο Πιλάτος έγραψε και επιγραφή και την τοποθέτησε επάνω στο σταυρό. Και ήταν γραμμένο: «Ιησούς ο Ναζωραίος ο βασιλιάς των Ιουδαίων». Πολλοί από τους Ιουδαίους διάβασαν αυτή την επιγραφή, διότι ο τόπος όπου σταυρώθηκε ο Ιησούς ήταν κοντά στην πόλη. Και η επιγραφή ήταν γραμμένη στα εβραϊκά, στα ρωμαϊκά και στα ελληνικά. Έλεγαν τότε στον Πιλάτο οι αρχιερείς των Ιουδαίων:

Λ - «Μη γράφεις “ο βασιλιάς των Ιουδαίων”, αλλά ότι “Εκείνος είπε: Είμαι ο βασιλιάς των Ιουδαίων”».

Α – Αποκρίθηκε ο Πιλάτος:

Λ - «Ό,τι έγραψα, έγραψα».

Α – Οι δε στρατιώτες όταν σταύρωσαν τον Ιησού, πήραν τα ενδύματά του και τα μοίρασαν σε τέσσερα μερίδια, ένα για κάθε στρατιώτη. Πήραν και το χιτώνα, που ήταν άραφος, όλος υφαντός από επάνω μέχρι κάτω. Και είπαν οι στρατιώτες μεταξύ τους:

Λ - «Ας μην τον σκίσουμε, αλλά ας ρίξουμε κλήρο για να δούμε ποιος θα τον πάρει».

Α – Για να εκπληρωθεί η Γραφή που λέει: «Διαμοιράστηκαν τα ενδύματά μου μεταξύ τους, και για τον ιματισμό μου έριξαν κλήρο». Αυτά έκαναν οι στρατιώτες.

Στέκονταν, κοντά στο σταυρό του Ιησού η μητέρα του και η αδελφή της μητέρας του, η Μαρία, η γυναίκα του Κλωπά, και η Μαρία η Μαγδαληνή. Ο Ιησούς, λοιπόν, όταν είδε τη μητέρα του και το μαθητή που αγαπούσε να στέκεται δίπλα της, λέει στη μητέρα του:

+ - «Γυναίκα, ιδού ο υιός σου».

Α – Μετά λέει στο μαθητή:

+ - «Ιδού η μητέρα σου».

Α – Και από εκείνη την ώρα, ο μαθητής την πήρε στην οικία του.

Μετά από αυτό, γνωρίζοντας ο Ιησούς ότι όλα πια είχαν ολοκληρωθεί, για να εκπληρωθεί η Γραφή, είπε:

+ - «Διψώ».

Α – Βρισκόταν εκεί ένα δοχείο γεμάτο με ξύδι. Έβαλαν τότε ένα σφουγγάρι γεμάτο ξύδι και, αφού το περιτύλιξαν σε ύσσωπο, το έφεραν στο στόμα του. Όταν ο Ιησούς έλαβε το ξύδι, είπε:

+ - «Τετέλεσται!».

Α – Και αφού έγειρε την κεφαλή, παρέδωσε το πνεύμα.

Όλοι γονατίζουν

Α – Τότε οι Ιουδαίοι, επειδή ήταν Παρασκευή, για να μη μείνουν τα σώματα επάνω στο σταυρό κατά το Σάββατο, ήταν μεγάλη εορτή η ημέρα εκείνου του Σαββάτου, παρακάλεσαν τον Πιλάτο να τους σπάσουν τα σκέλη και να τους πάρουν από εκεί. Πήγαν, τότε, οι στρατιώτες και έσπασαν τα σκέλη του πρώτου και του άλλου που είχε σταυρωθεί μαζί του. Όταν όμως έφθασαν στον Ιησού, αφού είδαν ότι ήταν ήδη νεκρός, δεν του έσπασαν τα σκέλη, αλλά ένας από τους στρατιώτες με τη λόγχη του, άνοιξε την πλευρά του, και αμέσως έτρεξε αίμα και νερό. Και αυτός που το είδε έδωσε μαρτυρία, και η μαρτυρία του είναι αληθινή. Και αυτός ξέρει ότι λέει την αλήθεια, ώστε να πιστέψετε και εσείς. Επειδή αυτά έγιναν ώστε να εκπληρωθεί ο λόγος της Γραφής: «Κανένα από τα οστά του δεν θα συντριβεί». Και ένας άλλος λόγος της Γραφής λέει: «Θα ατενίσουν εκείνον που διαπέρασαν με λόγχη».

Μετά όλα αυτά, ο Ιωσήφ ο από την Αριμαθαία, που ήταν μαθητής του Ιησού, αλλά κρυφός επειδή φοβόταν τους Ιουδαίους, παρακάλεσε τον Πιλάτο να πάρει το σώμα του Ιησού. Και ο Πιλάτος το επέτρεψε. Πήγε τότε και πήρε το σώμα του. Πήγε και ο Νικόδημος, αυτός που είχε πάει την πρώτη φορά στον Ιησού κατά τη νύχτα, έχοντας μαζί του μίγμα από σμύρνα και αλόη, περίπου εκατό λίτρα. Πήραν τότε το σώμα του Ιησού και το έδεσαν με επιδέσμους μαζί με τα αρώματα, όπως οι Ιουδαίοι έχουν συνήθεια να ενταφιάζουν. Στον τόπο όπου σταυρώθηκε ο Ιησούς υπήρχε ένας κήπος και μέσα στον κήπο υπήρχε ένα καινούριο μνήμα, στο οποίο ποτέ κανένας δεν είχε ενταφιαστεί. Εκεί λοιπόν, λόγω της Παρασκευής των Ιουδαίων και επειδή το μνήμα ήταν κοντά, έθεσαν τον Ιησού.

Λόγος του Κυρίου

Σύντομος στοχασμός

Είναι το Πάσχα του Εσταυρωμένου. Ο Ιησούς περνά από τον θάνατο στη ζωή, από αυτόν τον κόσμο στον Πατέρα. Στο πέρασμά του (Πάσχα σημαίνει πέρασμα), ο Κύριος φέρει μαζί του όλους εμάς τους λυτρωμένους από την αμαρτία και το θάνατο. Από τον ένδοξο Σταυρό του ρέει νέα ζωή, το αίμα του Εσταυρωμένου πλένει τον κόσμο από τους ρύπους της αμαρτίας και από τον φόβο του θανάτου. Από την πληγωμένη πλευρά του, απ’ όπου βγαίνει αίμα και νερό (σύμβολα του Βαπτίσματος και της Ευχαριστίας), γεννιέται η Εκκλησία.

Γεννιόμαστε εμείς, η οικογένεια του Θεού, η κοινότητα των πιστών. Ο Σταυρός, σημείο της σωτηρίας για όλους τους λαούς, υψώνεται ως ένδοξο λάβαρο σωτηρίας επάνω στον κόσμο. Ο Σταυρός, επομένως, είναι η σωτηρία μας, συνοδεύει όλη τη ζωή μας και κάποιες φορές γίνεται σκληρός και βαρύς στις καταστάσεις της οικογένειάς μας. Θάρρος! Εκείνος γίνεται ο Κυρηναίος μας. Δεν είμαστε μόνοι, ο Ιησούς βαδίζει μαζί μας.    

Στιγμή προσευχής

Κύριε Ιησού, στεκόμαστε στα πόδια του Σταυρού στοχαζόμενοι. 

Με τις αμαρτίες μας, συμβάλαμε και εμείς στον σταυρό σου.

Η καλοσύνη σου, η αγάπη σου, δεν αμύνθηκε.

Αφέθηκες να σταυρωθείς, και αυτό είναι ένα μυστήριο

που μας ξεπερνά και μας αγγίζει βαθιά. 

Κύριε, εσύ ήρθες στον κόσμο για τον καθένα μας,

για να μας αναζητήσεις, για να μας φανερώσεις την αγάπη του Πατέρα.

Εσύ είσαι η έκφραση της αγάπης και της ευσπλαχνίας:

γι’ αυτό θέλεις να μας σώσεις!

Κύριε, χορήγησέ μας πνεύμα μετάνοιας,

για να δεχτούμε τη σωτηρία σου,

την ελευθερία και την ειρήνη που εσύ μόνο χορηγείς!

Προσκύνηση του Εσταυρωμένου

Μετά πάρετε τον σταυρό που έχετε τοποθετήσει στο κέντρο του βωμού σας και περνώντας τον από χέρι σε χέρι, ο καθένας τον φιλά και τον ακουμπά στην καρδιά του με ευλάβεια.

                                         

ΙΚΕΣΙΕΣ

Παντοδύναμε και αιώνιε Θεέ, σε παρακαλούμε

να στρέψεις ευσπλαχνικό το βλέμμα σου πάνω στην ανθρωπότητα.

Προστάτεψέ την, κάνε να σταματήσει η μετάδοση του θανατηφόρου ιού.

Απάλλαξε από τις ταλαιπωρίες όλους εκείνους που έχουν μολυνθεί,

χορήγησε Κύριε παρηγοριά και θεραπεία, σε παρακαλούμε.

Όλοι: Με τον Σταυρό και τ’ Άγιά σου Πάθη, λύτρωσέ μας Κύριε.

Παντοδύναμε και αιώνιε Θεέ,

σ’ εσένα εμπιστευόμαστε όσους εργάζονται με αυταπάρνηση

για την φροντίδα των ασθενών και την θεραπεία τους,

για όσους εργάζονται με κάθε τρόπο

για την καταπολέμηση αυτής της πανδημίας.

Δίνε θάρρος Κύριε ώστε να μην απογοητεύονται στην μάχη με το κακό,

αλλά να εργάζονται με τη δική σου δύναμη και χάρη, σε παρακαλούμε.

Όλοι: Με τον Σταυρό και τ’ Άγιά σου Πάθη, λύτρωσέ μας Κύριε.

Παντοδύναμε και αιώνιε Θεέ,

στην ευσπλαχνία σου εμπιστευόμαστε τους αδελφούς μας

οι οποίοι μας προηγήθηκαν στην πορεία προς την Βασιλεία σου.

Εξάγνισέ τους Κύριε για να βρουν την αιώνια ανάπαυση,

απολαμβάνοντας την θέα του προσώπου σου, σε παρακαλούμε.

Όλοι: Με τον Σταυρό και τ’ Άγιά σου Πάθη, λύτρωσέ μας Κύριε.

Παντοδύναμε και αιώνιε Θεέ,

στρέψε το ευσπλαχνικό σου βλέμμα σ’ ολόκληρη την ανθρωπότητα

που κοπιάζει, αμαρτάνει, μετανοεί, ελπίζει, αγωνιά και αγαπά,

ώστε κάτω από το δοξασμένο Σταυρό του Χριστού

να αντλεί νόημα και νέα ζωή, σε παρακαλούμε.    

Όλοι: Με τον Σταυρό και τ’ Άγιά σου Πάθη, λύτρωσέ μας Κύριε.

Ο μεγαλύτερος της οικογένειας :

Ενθυμήσου, Πατέρα, τη μεγάλη ευσπλαχνία σου,

και με την αιώνια προστασία σου

αγίασε και προστάτευσε αυτή την οικογένειά μας,

για την οποία ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός σου,

με το Αίμα του, εγκαινίασε τα Πασχαλινά Μυστήρια

και ο οποίος ζει και βασιλεύει στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Ολοκληρώνομε απαγγέλλοντας το Πάτερ ημών.

ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ

Μαζί με την Παναγία μητέρα μας,

κοντά στο Μνήμα, προσμένουμε την ανάσταση του Υιού της

Αυτή είναι μια ξεχωριστή ημέρα. Στη δυτική λειτουργική παράδοση βασιλεύει η σιωπή και η απουσία τέλεσης της Θείας Ευχαριστίας και όλων των άλλων τελετών. Είναι ημέρα σιωπηλής προσευχής.

Μπορείτε να τοποθετήσετε στο σπίτι σας μερικά σύμβολα που θα σας υπενθυμίζουν αυτήν την τραγική Απουσία: ένα κερί σβηστό, ένα καλυμμένο σταυρό, αδειάστε το κεντρικό τραπέζι του σπιτιού από όλα τα αντικείμενα που συνήθως το κοσμούν, αφαιρέστε από τον οικογενειακό βωμό τα σύμβολα της χθεσινής ημέρας, ώστε όλα αυτά να συμβολίζουν την απουσία του Ιησού, διότι βρίσκεται στον τάφο.

Σε κάποια στιγμή της ημέρας (πρωί ή μεσημέρι ή απόγευμα), συνάζεται η οικογένεια και προσεύχεται, χρησιμοποιώντας τη λεγόμενη «Μεσαία Ώρα». Θα τη βρείτε στην ιστοσελίδα της Ιεράς Συνόδου της Καθολικής Ιεραρχίας Ελλάδος www.cen.gr στο τμήμα ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ.

Ο μεγαλύτερος της οικογένειας:

Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.

Ας ακούσουμε το Λόγο του Θεού από το κατά Ιωάννη Άγιο Ευαγγέλιο (19,25-27)

    Στέκονταν, κοντά στο σταυρό του Ιησού, η μητέρα του και η αδελφή της μητέρας του, η Μαρία, η γυναίκα του Κλωπά, και η Μαρία η Μαγδαληνή. Ο Ιησούς, λοιπόν, όταν είδε τη μητέρα του και το μαθητή που αγαπούσε να στέκεται δίπλα της, λέει στη μητέρα του: «Γυναίκα, ιδού ο γιος σου».  Μετά λέει στο μαθητή: «Ιδού η μητέρα σου». Κι από εκείνη την ώρα, ο μαθητής την πήρε στην οικία του.

Λόγος του Κυρίου.

Σύντομος στοχασμός

Σήμερα είμαστε συντροφιά με την Παναγία, την Γυναίκα του Μεγάλου Σαββάτου, την Μητέρα της Ελπίδας, η οποία μέσα στην πίστη προσμένει την Ανάσταση του Υιού της. Η Παναγία, σήμερα, στηρίζει την προσμονή μας. Μας δόθηκε ως Μητέρα από τον Ιησού επάνω στο σταυρό, και έγινε η Μητέρα της ανθρωπότητας.

Μας δέχτηκε στη ζωή της. Τώρα εμείς πρέπει να δεχτούμε την Παναγία στο σπίτι μας, στην οικογένειά μας, ως το πιο αγαπητό πρόσωπο που μας εμπιστεύτηκε ο Ιησούς. Σήμερα ας κοιτάξουμε με τρυφερότητα όλες τις μητέρες του κόσμου, ας συγκεντρώσουμε όλους τους πόνους και τις χαρές τους για να τις προσφέρουμε στον Εσταυρωμένο.

Με την Παναγία ας σταθούμε πλάι στο μνήμα ακόμη λίγες ώρες, και μετά η Ζωή θα θριαμβεύσει για πάντα πάνω στο θάνατο. Μαζί με τον Ιησού θα αναστηθούμε σε μια νέα ζωή. 

Όλοι προσεύχονται το «Πάτερ ημών» 

Απόψε είναι η μητέρα που καθοδηγεί την προσευχή:

Ω Παναγία, Μητέρα του Σωτήρα και δική μας Μητέρα,

γυναίκα του Μεγάλου Σαββάτου και Παρθένε της ελπίδας,

εσύ μόνο συνέχισες να πιστεύεις

πως η ιστορία που είχε αρχή στα σπλάχνα σου δεν ολοκληρώθηκε στο μνήμα,

αλλά, ως λυχνάρι αναμμένο για την Εκκλησία που σε λίγο θα γεννηθεί,

ήλπισες και πίστεψες στην Ανάσταση του Υιού σου.

Μεσίτευσε ώστε και η οικογένειά μας, μαζί μ’ εσένα, να μπορεί να μαρτυρεί

με θάρρος το θάνατο και την Ανάσταση του Ιησού μας. Αμήν.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

της Αναστάσεως του Κυρίου

H νοσταλγία από την έλλειψη της Θείας Λειτουργίας την ημέρα του Πάσχα, ας είναι πιο ισχυρή από την πιθανή επιθυμία να ψήσουμε το αρνί. Ας βιώσουμε αυτήν την Κυριακή του Πάσχα όπως κάθε Κυριακή, γιατί κάθε Κυριακή είναι η ημέρα της Ανάστασης του Κυρίου.

Ανάψετε την πασχαλινή λαμπάδα ή ένα κερί, λιβανίσετε τον οικογενειακό βωμό, τον σταυρό και τις εικόνες του σπιτιού σας. Ψάλετε το Αλληλούια όπως το ψέλνουμε κάθε Κυριακή πριν από το Ευαγγέλιο, και ένας ας διαβάσει από το Ευαγγέλιο τη διήγηση της Ανάστασης του Κυρίου (Ματθαίος 28,1-10 ή Ιωάννης 20,1-9).

Τοποθετήστε πάνω στον οικογενειακό βωμό τα κόκκινα αυγά και το τσουρέκι και ένας από την οικογένεια ας πει μια ευχή σαν ευλογία.

Ο μεγαλύτερος της οικογένειας:

Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.

Πραγματικά αναστήθηκε ο Κύριος. Αλληλούια.

Σ’ αυτόν ανήκει η δόξα και η δύναμη

στους αιώνες των αιώνων. Αλληλούια. Αλληλούια.

Ας ακούσουμε το Λόγο του Θεού από το κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο (28, 1-10)

           Όταν πέρασε το Σάββατο, κατά την αυγή της πρώτης ημέρας της εβδομάδας, ήλθε η Μαρία η Μαγδαληνή και η άλλη Μαρία για να δουν τον τάφο. Και τότε έγινε μεγάλος σεισμός, επειδή άγγελος του Κυρίου κατέβηκε από τον ουρανό και ήλθε και κύλισε την πέτρα και κάθισε επάνω σ’ αυτή. Η όψη του ήταν σαν την αστραπή και το ένδυμά του λευκό σαν το χιόνι. Και από το φόβο που προκάλεσε, οι φύλακες συνταράχτηκαν και έγιναν σαν νεκροί. Και ο άγγελος μίλησε στις γυναίκες και είπε: «Εσείς μη φοβάστε, γνωρίζω ότι αναζητάτε τον Ιησού τον εσταυρωμένο. Δεν είναι εδώ, αναστήθηκε, όπως το είχε πει! Ελάτε να δείτε τον τόπο όπου βρισκόταν. Και πηγαίνετε γρήγορα να πείτε στους μαθητές του ότι αναστήθηκε από τους νεκρούς, και πηγαίνει πριν από σας στη Γαλιλαία. Εκεί θα τον δείτε. Ιδού, σας το είπα». Και αποχώρησαν γρήγορα από το μνήμα, με φόβο και με χαρά μεγάλη και έτρεξαν να το αναγγείλουν στους μαθητές του.

Και ιδού, ο Ιησούς τις συνάντησε, λέγοντας: «Χαίρετε!». Και εκείνες πλησίασαν, έπιασαν τα πόδια του και τον προσκύνησαν. Τότε ο Ιησούς τους λέει: «Μη φοβάστε! Πηγαίνετε να αναγγείλετε στους αδελφούς μου να αναχωρήσουν για τη Γαλιλαία και εκεί θα με δουν».

 Λόγος του Κυρίου.   

Σύντομος στοχασμός

Είναι Πάσχα. Μια κραυγή νέας ζωής διαπερνά την καρδιά της ανθρωπότητας και της δημιουργίας. Σήμερα τα πάντα αναγεννήθηκαν. Η χαρμόσυνη αγγελία της Αναστάσεως αντηχεί στον κόσμο, στην Εκκλησία και στο σπίτι μας. Είμαστε ανανεωμένοι στην καρδιά και στο νου για να μαρτυρήσουμε στον κόσμο πως ο Εσταυρωμένος είναι Αναστημένος και δεν πεθαίνει πια. Εκείνος είναι ο αιώνιος, ο Ζωντανός που δωρίζει πληρότητα στη ζωή της ανθρωπότητας. Θα τον συναντούμε κάθε Κυριακή συμμετέχοντας στην Θεία Ευχαριστία και θα χαιρόμαστε με την κοινότητα ψάλλοντας μαζί το Αλληλούια.   

Όλοι προσεύχονται το «Πάτερ ημών» 

Σήμερα ο μεγαλύτερος της οικογένειας ευλογεί το πασχαλινό τραπέζι:

Κύριε Ιησού Χριστέ,  Αναστημένε από τους νεκρούς,

εσύ ο οποίος φανερώθηκες στους μαθητές σου στον τεμαχισμό του άρτου,

μείνε ανάμεσά μας, μείνε στην οικογένειά μας.

Κάνε να σε ευχαριστούμε για τα δώρα σου

μέσα στο χαρούμενο φως του Πάσχα,

και να σε δεχόμαστε ως φιλοξενούμενο στο πρόσωπο των αδελφών μας

για να γίνουμε συνδαιτυμόνες σου και στην ουράνια Βασιλεία σου.

Εσύ ο οποίος ζεις και βασιλεύεις στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Ευχηθείτε ο ένας στον άλλο την ειρήνη, δώρο του Αναστημένου Χριστού. Ευχηθείτε με θέρμη το «Χριστός Ανέστη» και αν μπορείτε ψάλετε το τροπάριο:

«Χριστός ανέστη εκ νεκρών,

θανάτω θάνατον πατήσας,

και τοις εν τοις μνήμασι

ζωήν χαρισάμενος».

  

ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ

+ Βασίλισσα του ουρανού, να αγάλλεσαι, Αλληλούια.

- Διότι εκείνος που αξιώθηκες να φέρεις στον κόσμο, Αλληλούια.

+ Αναστήθηκε, όπως το είχε πει. Αλληλούια.

- Πρέσβευε στο Θεό για μας, Αλληλούια.

+ Να χαίρεσαι και να αγάλλεσαι, Παρθένε Μαρία, Αλληλούια.

- Διότι πραγματικά αναστήθηκε ο Κύριος, Αλληλούια.

Ας προσευχηθούμε:

Παντοδύναμε Θεέ,

ο οποίος με την Ανάσταση του Υιού σου,

του Κυρίου μας Ιησού Χριστού,

θέλησες να χαροποιήσεις τον κόσμο,

κάμε, σε παρακαλούμε,

μέσω της Μητέρας του και Παρθένου Μαρίας,

ν’ απολαύσουμε τα αγαθά της αιώνιας ζωής.

Διά του Ιησού Χριστού, του Κυρίου μας,

ο οποίος ζει και βασιλεύει στους αιώνες των αιώνων. Αμήν

Ανακοίνωση