35. Ως χριστιανοί δε μπορούμε να αρνηθούμε να προτείνουμε τον γάμο προκειμένου να μην έρθουμε σε αντίθεση με τη σημερινή ευαισθησία, για να είμαστε στη μόδα, ή από αίσθημα κατωτερότητας μπροστά στον ηθικό και ανθρώπινο εκφυλισμό. Θα στερούσαμε τον κόσμο από τις αξίες που μπορούμε και οφείλουμε να προσφέρουμε. Βέβαια, δεν έχει νόημα να στεκόμαστε σε μία ρητορική καταγγελία των σημερινών κακών, σαν να μη μπορούσαμε να αλλάξουμε κάτι. Ούτε ωφελεί να διεκδικούμε να επιβάλλουμε κανόνες με τη δύναμη της εξουσίας. Μας έχει ζητηθεί μια προσπάθεια πιο υπεύθυνη και γενναιόδωρη, που συνίσταται στο να παρουσιάσουμε τους λόγους και τα κίνητρα υπέρ της επιλογής του γάμου και της οικογένειας, έτσι ώστε τα πρόσωπα να είναι περισσότερο διατεθειμένα να ανταποκριθούν στη χάρη που ο Θεός τους προσφέρει.
38. Θα πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι από το γεγονός ότι η πλειονότητα του κόσμου εκτιμά τις οικογενειακές σχέσεις που διαρκούν στον χρόνο και εξασφαλίζουν τον σεβασμό του άλλου. Γι’ αυτό αξιολογούν θετικά την Εκκλησία επειδή προσφέρει χώρους συνοδείας και συμπαράστασης σε ζητήματα που συνδέονται με την ανάπτυξη της αγάπης, την υπέρβαση των συγκρούσεων και τη διαπαιδαγώγηση των τέκνων. Πολλοί εκτιμούν τη δύναμη της χάρης που βιώνουν στα Μυστήρια της Συμφιλίωσης και της Ευχαριστίας, η οποία τους επιτρέπει να αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις του γάμου και της οικογένειας. Στο σημερινό κόσμο εκτιμάται επίσης η μαρτυρία των συζύγων που όχι μόνο άντεξαν στον χρόνο, αλλά συνεχίζουν να προάγουν ένα κοινό σχέδιο και διατηρούν την αγάπη. Πολλοί δεν αντιλαμβάνονται πως το μήνυμα της Εκκλησίας για τον γάμο και την οικογένεια ήταν μια σαφής αντανάκλαση του κηρύγματος και της συμπεριφοράς του Ιησού, ο οποίος πρότεινε ένα απαιτητικό ιδεώδες και ταυτόχρονα δεν έπαυε να πλησιάζει με συμπάθεια τους ευάλωτους ανθρώπους, όπως η Σαμαρείτισσα και η μοιχαλίδα.
