Για την οικογένεια:
1-Στην οικογένεια, τρεις λέξεις πρέπει να χρησιμοποιούνται. Θέλω να το επαναλάβω! Τρεις λέξεις: ‘Παρακαλώ’, ‘Ευχαριστώ’, ‘Συγγνώμη’. Τρεις ουσιαστικές λέξεις!
2-Η ζωή κάθε οικογένειας σημαδεύεται από κάθε είδους κρίσεις, ωστόσο αυτές είναι επίσης μέρος της δραματικής ομορφιάς της οικογένειας. Τα ζευγάρια πρέπει να βοηθούνται ώστε να συνειδητοποιούν ότι το ξεπέρασμα μιας κρίσης δεν χρειάζεται να αποδυναμώνει τη σχέση τους. Αντιθέτως, μπορεί να βελτιώσει, να αποκαταστήσει και να ωριμάσει την ένωσή τους.
3-Αν οι γονείς έχουν εμμονή και θέλουν πάντα να ξέρουν πού βρίσκονται τα παιδιά τους και να ελέγχουν κάθε τους κίνηση, θα κοιτάζουν πάντα να κυριαρχούν. Αλλά αυτός δεν είναι τρόπος να διαπαιδαγωγούν, να ενδυναμώνουν και να προετοιμάζουν τα παιδιά τους ώστε να αντιμετωπίζουν προκλήσεις. Εκείνο που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι η ικανότητα να τα βοηθούν με στοργικό τρόπο να αναπτύσσονται σε ελευθερία, ωριμότητα, γενική πειθαρχία και αληθινή αυτονομία.
4-Η οικογένεια είναι το πρώτο σχολείο ανθρωπίνων αξιών, όπου διδάσκεται η σοφή χρήση της ελευθερίας.
5-Οι οικογένειες δεν πρέπει να θεωρούν τον εαυτό τους καταφύγιο από την κοινωνία, αλλά αντίθετα σημείο αναχώρησης από το σπίτι και εξόδου στην κοινωνία, σε ένα πνεύμα αλληλεγγύης με τους άλλους. Με αυτό τον τρόπο γίνονται κεντρικό σημείο επαφής μεταξύ της δημόσιας και της ιδιωτικής σφαίρας.
3-Αν οι γονείς έχουν εμμονή και θέλουν πάντα να ξέρουν πού βρίσκονται τα παιδιά τους και να ελέγχουν κάθε τους κίνηση, θα κοιτάζουν πάντα να κυριαρχούν. Αλλά αυτός δεν είναι τρόπος να διαπαιδαγωγούν, να ενδυναμώνουν και να προετοιμάζουν τα παιδιά τους ώστε να αντιμετωπίζουν προκλήσεις. Εκείνο που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι η ικανότητα να τα βοηθούν με στοργικό τρόπο να αναπτύσσονται σε ελευθερία, ωριμότητα, γενική πειθαρχία και αληθινή αυτονομία.
4-Η οικογένεια είναι το πρώτο σχολείο ανθρωπίνων αξιών, όπου διδάσκεται η σοφή χρήση της ελευθερίας.
5-Οι οικογένειες δεν πρέπει να θεωρούν τον εαυτό τους καταφύγιο από την κοινωνία, αλλά αντίθετα σημείο αναχώρησης από το σπίτι και εξόδου στην κοινωνία, σε ένα πνεύμα αλληλεγγύης με τους άλλους. Με αυτό τον τρόπο γίνονται κεντρικό σημείο επαφής μεταξύ της δημόσιας και της ιδιωτικής σφαίρας.
6-Με μεγάλη στοργή προτρέπω όλες τις μέλλουσες μητέρες: να είστε χαρούμενες και να μην αφήνετε τίποτα να σας κλέβει την εσωτερική χαρά της μητρότητας. Το παιδί σας αξίζει την ευτυχία σας. Μην αφήνετε φόβους, ανησυχίες, σχόλια άλλων ή προβλήματα να μειώνουν την χαρά σας που είστε το μέσο του Θεού για να φέρετε μια νέα ζωή στον κόσμο».
Για το γάμο:
7-Τα παντρεμένα ζευγάρια που ενώνονται από την αγάπη μιλούν καλά ο ένας για τον άλλο. Προσπαθούν να αναδεικνύουν την καλή πλευρά του συζύγου και όχι τις αδυναμίες και τα λάθη τους. Σε κάθε περίσταση, κρατούν το στόμα τους κλειστό αντί να μιλήσουν άσχημα για τον άλλον. Αυτός δεν είναι μόνο ένας τρόπος να ενεργούν μπροστά σε άλλους. Είναι ένας τρόπος που πηγάζει από μια εσωτερική στάση.
8-Η ελπίδα είναι η μαγιά που, σ’ εκείνα τα πρώτα χρόνια του αρραβώνα και του γάμου, κάνει δυνατό το να κοιτάμε πέρα από τις λογομαχίες, τις συγκρούσεις και τα προβλήματα, και να βλέπουμε τα πράγματα σε μια ευρύτερη προοπτική. Χαλιναγωγεί τις αβεβαιότητές μας και τις έγνοιες μας, ώστε να υπάρξει χώρος για ανάπτυξη. Η ελπίδα επίσης μας προσφέρει τη δυνατότητα να ζούμε πλήρως στο τώρα, δίνοντας ολόκληρο τον εαυτό μας στη ζωή της οικογένειας, γιατί ο καλύτερος τρόπος για να προετοιμάσουμε ένα στέρεο μέλλον είναι να ζούμε καλά στο παρόν.
Για την διαπαιδαγώγηση:
9-Η συνολική διαπαιδαγώγηση των παιδιών είναι ένα σοβαρότατο καθήκον, και ταυτόχρονα ένα πρωταρχικό δικαίωμα των γονιών. Δεν είναι απλώς μια δουλειά ή ένα βάρος, αλλά ένα ουσιαστικό και αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα που οι γονείς έχουν κληθεί να υπερασπίσουν, και το οποίο κανείς δεν μπορεί να τους στερήσει.
10-Τα σχολεία δεν αντικαθιστούν τους γονείς, αλλά τους συμπληρώνουν. Υπάρχει μια βασική αρχή: «Όλοι οι άλλοι μέτοχοι στην διαδικασία της διαπαιδαγώγησης μπορούν να εκτελέσουν τις ευθύνες τους στο όνομα των γονιών, με την συγκατάθεσή τους και, ως έναν βαθμό, με την εξουσιοδότησή τους».
(Επιμέλεια κειμένων: Ειρήνη Κουτελάκη)
