Παναγία, Μητέρα, Βασίλισσα
Η Μετάσταση της Παναγίας είναι η κατεξοχήν εορτή της Παναγίας, η σπουδαιότερη απ’ όλες τις εορτές που η Εκκλησία τελεί προς τιμή της. Είναι η συγκέντρωση όλων των μεγάλων μυστηρίων που έκαναν τη ζωή της αξιοθαύμαστη: είναι η γέννηση του μεγαλείου και της δόξας της, είναι η στέψη όλων των αρετών ολόκληρης της ζωής της, τις οποίες θαυμάζουμε μεμονωμένα στις άλλες εορτές της. Είναι για όλες αυτές τις δωρεές που έλαβε που δοξάζουμε και ευχαριστούμε Εκείνον που είναι ο ποιητής των, αλλά ιδιαίτερα για την δόξα με την οποία την έστεψε. Ενώ μελετούμε τη δόξα στην οποία η Μαρία υψώθηκε εκείνη την ημέρα, οφείλουμε να θεωρήσουμε τον τρόπο με τον οποίο έφτασε σε αυτή την τιμή και μακαριότητα, ώστε να ακολουθήσουμε τα βήματά της.
Ότι ήταν η Μητέρα του Δημιουργού της ήταν το πιο υπέροχο θαύμα και η ύψιστη τιμή, αλλά δεν ήταν γι’ αυτό που ο Θεός την στεφάνωσε. Ήταν η αρετή της που έλαβε υπόψιν: η καλοσύνη της, η ταπεινότητά της, η αγνότητά της, η υπομονή της, η πραότητά της, το ότι πρόσφερε στο Θεό την πιο τέλεια λατρεία, αγάπη, αίνο και ευχαριστία.
Η Παναγία είναι η Μητέρα του Ενσαρκωμένου Λόγου και έδωσε όλο τον εαυτό της μαζί με τον Υιό της μέσα στην αγωνία των οδυνών της για τη λύτρωση του κόσμου. Με αυτό τον τρόπο συμμετείχε στην σωτηρία των ανθρώπων με την πραγματική έννοια, αλλά πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι εκείνη διαφέρει από τον Υιό της, όπως το περιορισμένο από το απεριόριστο, το δημιουργημένο από το αδημιούργητο. Επιπλέον, εκείνη ήταν επίσης λυτρωμένη και πλήρης από τη Χάρη του Θεού (κεχαριτωμένη) από τη σύλληψή της, ακριβώς εξαιτίας της χάρης του Ενσαρκωμένου Λόγου, του οποίου Μητέρα είχε επιλεγεί να γίνει. Είναι καλό να επαναλαμβάνουμε αυτές τις αλήθειες για να μην προσβάλουμε την ουράνια Μητέρα μας από ανεπίτρεπτες υπερβολές και αφρόντιστες εκφράσεις που δυσχεραίνουν αντί να προάγουν την ορθή Καθολική ευλάβεια και ευσέβεια. (Αρχιεπίσκοπος Godfrey).
